Αυτισμός

Ο Αυ­τι­σμός εί­ναι μία ψυ­χο­πνευ­μα­τι­κή δια­τα­ρα­χή, ε­πι­στη­μο­νι­κά δυ­σε­ξή­γη­τη ως προς την αι­τιο­λο­γία της και ε­ξαι­ρε­τι­κά δύ­σκο­λη ως προς την α­ντι­με­τώ­πι­σή της πα­γκο­σμίως. Εί­ναι μία πά­θη­ση που α­να­γνω­ρί­στη­κε μό­νο τα τε­λευ­ταία 60 χρό­νια σαν σύν­δρο­μο. Ο α­με­ρι­κα­νός ψυ­χία­τρος Leo Kanner πε­ριέ­γρα­ψε πρώ­τος τα συ­μπτώ­μα­τα και την ο­νό­μα­σε Αυ­τι­σμό. Πα­ρου­σιά­ζε­ται συ­νή­θως στα α­γό­ρια, στους πρώ­τους 30 μή­νες της ζωής ε­νός παι­διού, και διαρ­κεί ό­λη την υ­πό­λοι­πη ζωή του.

Με­ρι­κά Συ­μπτώ­μα­τα του Αυ­τι­σμού

- Το ά­το­μο με αυ­τι­σμό δυ­σκο­λεύε­ται ή και αρ­νεί­ται να ε­πι­κοι­νω­νή­σει με το πε­ρι­βάλ­λον.
- Αδυ­να­τεί να σκε­φτεί λο­γι­κά και να κα­τα­νοή­σει τον κό­σμο μέ­σα στον ο­ποίον ζει.
- Δεί­χνει να α­δια­φο­ρεί για τα μέ­λη της οι­κο­γέ­νειας του και το πε­ρι­βάλ­λον του γε­νι­κό­τε­ρα.
- Μπο­ρεί να δυ­σκο­λεύε­ται στη αλ­λη­λε­πί­δρα­ση με τους άλ­λους και να προ­τι­μά να εί­ναι μό­νος/η.
- Μπο­ρεί να ε­πα­να­λά­βει λέ­ξεις, φρά­σεις, τρα­γού­δια ή μου­σι­κή σαν η­χώ.
- Το ά­το­μο με αυ­τι­σμό συ­νή­θως εί­ναι υ­περ­κι­νη­τι­κό.
- Κλεί­νε­ται στον ε­αυ­τό του, δεν ε­πι­θυ­μεί το α­γκά­λια­σμα και οι γο­νείς αι­σθά­νο­νται ό­τι δεν έ­χουν ε­πα­φή με το παι­δί τους.
- Πε­ρί­που 50% των α­τό­μων με αυ­τι­σμό δεν α­να­πτύσ­σουν ο­μι­λία. Αυ­τό έ­χει σαν α­πο­τέ­λε­σμα να μην μπο­ρούν να εκ­φρά­σουν λε­κτι­κά τις βα­σι­κές τους α­νά­γκες και αυ­τά που νιώ­θουν ό­πως: «δι­ψάω», «πει­νάω», «πο­νάω», κλπ.
- Κά­νει στε­ρεό­τυ­πες κι­νή­σεις π.χ. χτυ­πά τα χέ­ρια του, κου­νά­ει ρυθ­μι­κά το σώ­μα του κλπ. Με αυ­τές κα­θώς και άλ­λες κι­νή­σεις που μπο­ρεί να διαρ­κούν αρ­κε­τή ώ­ρα, το ά­το­μο με αυ­τι­σμό «βυ­θί­ζε­ται» στο δι­κό του κό­σμο.
- Μπο­ρεί να πα­ρου­σιά­σει α­κα­τάλ­λη­λο γέ­λιο ή χα­χά­νι­σμα.
- Ένας με­γά­λος α­ριθ­μός α­τό­μων με αυ­τι­σμό δεν αυ­το­ε­ξυ­πη­ρε­τεί­ται στις βα­σι­κές τους α­νά­γκες ό­πως σε: φα­γη­τό, τουα­λέ­τα, πλύ­σι­μο, ντύ­σι­μο κλπ.
- Δεν έ­χει αί­σθη­ση του κιν­δύ­νου.
- Μπο­ρεί να εκ­δη­λώ­σει τά­σεις ε­πι­θε­τι­κό­τη­τας ή/και αυ­το­τραυ­μα­τι­σμού.

Ένα ά­το­μο με αυ­τι­σμό μπο­ρεί να πα­ρου­σιά­σει ό­λα τα πα­ρα­πά­νω χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ή ο­ρι­σμέ­να α­πό αυ­τά.

Κα­τά­στα­ση των Ατό­μων με Αυ­τι­σμό στην Ελλά­δα

   Στην Ελλά­δα ζουν πε­ρί­που 20.000 ά­το­μα με αυ­τι­σμό, που χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται α­πό βα­ριά ή ε­λα­φρό­τε­ρη συ­μπτω­μα­το­λο­γία. Για αυ­τά τα ά­το­μα δεν υ­πάρ­χει ου­σια­στι­κή μέ­ρι­μνα α­πό τον κρα­τι­κό φο­ρέα και το μέ­γι­στο βά­ρος της φρο­ντί­δας τους πέ­φτει στους ω­μούς των γο­νέων τους. Το α­πο­τέ­λε­σμα εί­ναι ό­τι το στε­νό οι­κο­γε­νεια­κό πε­ρι­βάλ­λον των α­τό­μων με αυ­τι­σμό βιώ­νει μια ο­δυ­νη­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Όταν οι γο­νείς φύ­γουν α­πό την ζωή ή α­δυ­να­τούν να τα φρο­ντί­σουν, τα ά­το­μα με αυ­τι­σμό κα­τα­λή­γουν σε ι­δρύ­μα­τα α­κα­τάλ­λη­λα για την πε­ρί­πτω­ση τους.